Hani Amerikalı, Hacı Bekir’den lokumun malzeme listesini, yapılış tarifiyle beraber almış ve heyecanla yola koyulmuş… Ama onu koy, bunu karıştır derken lokumu yapamamış, dönüp Hacı Bekir’e malzeme listesini uzatmış ve “Eksik olan ne ki; yapamadım!” diye sorunca ondan:

“Malzemeler tam! Eksik olan, terkip şuuru!”

Karşılığını almış… Türkiye’de kanun yapıcıların, bu hikâyede Hacı Bekir’e değil de, lokum hayranı Amerikalı’ya nispet halinde bulunduklarını söylemeye hacet var mı, bilmiyoruz? Daha başın başında Alman, İsviçre, İtalya derken, Batı’ya Hacı Bekir lokumcusundan tarif alır gibi başvuran, ondan aldıklarını Anadolu mutfağında karıp duran, bu arada şeker, un ya da nişastayı değil, Anadolu insanını hercümerç halinde helake uğratan “Amerikalı” idare kafası, nice denemeden sonra ortaya, onca toplumsal kaos ve sosyal inkıtaa hali çıkmasına rağmen hâlâ terkip şuurundan yoksundur ve tarihin 21. asrından 21 yıl nasiplendiğimiz anımızda bile terkip şuursuz kanunlar ile Anadolu ruh kökünü, kendi başının saçlarını yolarcasına çekip durmaktadır…

İstanbul Sözleşmesi’ni, Hacı Bekir lokumunun yeşil fıstığı gibi ilk görüşte yutan, sonra mide rejimindeki iflas sebebiyle onu bir zaman sonra kusmak zorunda kalan, terkipten ve şuurdan mefluç idare hassası, şimdi de sokak köpekleri mevzuunda, bu hususun sıhhat terkibini asla tutturamamış ve ortaya, meselenin Hacı Bekir lokumunu değil, hercümerç halindeki lapasını çıkarmıştır!

Köpek denince dudaklarını öpücük kastıyla uzatan ile köpek denince dudaklarına en galiz küfürleri getiren iki insan tipinin etkisinde kalarak, ya hepten millete tüm köpekleri dudaklarından öpmeyi celp eden, ya da hepten milleti köpek soykırımına davet eden ama bir türlü, “zulüm”ün, “bir şeyin olması gerektiği yerinde olmaması” manasına dayanıp, köpeğe de insana nispeten bulunması gereken mevkii gösteremeyen bu kafa, çıkardığı yeni “köpek kanunu” ile hem kendi hem de milletin başına yeni ve büyümeye meyyal bir bela daha açmıştır…

Bir memlekette hem aç kaldığı için çeteleşmiş sokak köpekleri tarafından parçalanan insanlar, hem de orta yere köpek ırkının Spartaküsü gibi atlayan tipler varsa ve gündemi aynı anda meşgul edebiliyorlarsa, o memleketin idare kafasında olmayan şey de bellidir:

-İdare ve kanunda, terkip şuuru!