Yeni bir akım çıktı: Herkes on yıl önce çekilmiş resmini, benzer kıyafet ve pozlarla yeniden çektiriyor ve ikisini yan yana koyarak aradaki görsel değişikliği sergiliyor. İsmine “10 years challenge” diyorlar… “On yıla meydan okuma” diye çevirebiliriz… Yani zamana mukavemet hissinden peyda…

Derin ve gerçek mümin, böylesi şeylere tenezzülsüzdür, zira zaman kalemtıraşının, madde vasfıyla zamana en çok mukavemet etmiş vaziyetteki Mısır piramitlerini bile bir gün kurşun kalem gibi yontarak tüketeceğini de, eskimeyecek olan tek şeyin ruh olduğunu da bilir. Mümin zaten, “on yılda bir değil”, “her an”, maddesine değil, ruhuna, meydan okuyarak değil, muhasebe yaparak bu Batılı ve batıl eylemi, İslamî ve hak bir suretle nefsine tatbik eder. Fotoğraf kadrajına, kalbimizi, ruhumuzu, fikrimizi alabiliyor muyuz, kendimizi Allah’a karşı her an derin bir muhasebe altında tutabiliyor muyuz? Mesele bu…

Biliyor musunuz, bütün bu hislerin yadıma tedaisi, Mansur Yavaş vesilesiyle düştü. Bundan yaklaşık 16 sene evvel, Ülkücüler ile Doğu Perinçek’in Öncü Gençlik’i el ele tutuşturulmuş, birlikte hareket etmek mutabakatına vardırılmışlardı. Türkiye’de, bu budalaca harekete karşı tek isyan tavrı tarafımızdan ortaya konulmuş, fikirde ve fiilde ona mukavemet ve tepki göstermiştik… Bu devirden 8 sene sonra(2011) Mansur Yavaş, MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’ye mektup göndermiş ve onu “MHP’yi CHP’ye çevirmekle” suçlamıştı. Hatta duyun da inanmayın, son hal-i pür melali, CHP’nin uzatmalı sevgilisi haline evrilmiş Mansur Yavaş, Balyoz Davası sanığı emekli Orgeneral Engin Alan’ın bile MHP’ye katılmasını bir ihanet saymış, bunun bir “Nusret Demiral Vakıası” ortaya çıkaracağını iddia etmişti. Nusret Demiral, ezanın Türkçe okunmasını isteyen biriydi ve 1995 seçimlerinde Alpaslan Türkeş tarafından aday gösterilmişti. O seçimde MHP baraj altında kalınca da buna sebep “Nusret Demiral’dan dolayı Anadolu’nun tepkisi” olarak hafızalara kazınmıştı. Biz de işte, aleni budalalıklara karşı yaprak kımıldamayan bir dönemde, yaprakları ağacın gövdesiyle birlikte sallamaya kalkan cürmümüzle Mansur Yavaş’ın bu çıkışını takdir etmiş, hatta Seriyye Dergisi’nde bunu haberleştirmiştik.

Heyhat ki; gelinen noktada CHP zihniyetli tek bir şahsın MHP’ye katılmasına “MHP, CHP’lileşecek!” diye karşı çıkan Mansur Yavaş, bir başına CHP’ye katılmış ve sıkıştığı her yerde muruzunu “Mansur, CHP’lileşmedi!” diye çatmaya başlamıştır! Bunu seslendirmiyor, sadece muruz çatıyor, aksi halde CHP’yi gücendireceğini düşünüyor! Böyleyken ara ara da, gücendirmekten kaçındığı CHP entelijansiyasına öpücükler atıyor:

“Hayvanlara esas zulmü dindar insanlar yapıyor!”

Hani su kuyusuna idrar sıçratanlara “Titiz Mansur” edasıyla karşı çıkan Mansur Yavaş, kaderin cilvesidir ki; fosseptik çukuruna, hem de havuz safası yapıyormuş gibi atlamış, bu çukurun içindeki bütün ifrazatı da, kendisiyle beraber aklama felâketine duçar olmuştur. Evvelinde de, insanî ölçütler ve latif çizgiler mesabesinde bize “Barni Moloztaş” izlenimi veren Mansur Yavaş, şimdi bir de “CHP’Lİ BARNİ MOLOZTAŞ” olmuştur! Kendisini ekranlardan her gördüğümüzde, kendi ruh ve fikir âlemimize dönüyor ve:

“Allah’ım! Bizleri esirge, koru ve fosseptikte rahmet arayan tipler gibi rahmetinden kovma!”

Diye dua ediyoruz. Ah sır kuyusu kalp ah! İçindeki zifti ve nuru göstermezsin, sonra onu kâh nur yüzlünün içindeki zift olarak yüzüne çalarsın, kâh zift yüzlünün içindeki nur olarak yüzüne nakşedersin, kâh nur yüzlünün yüzüne nur diye nakşeder ve de kâh, zift yüzlünün yüzüne zift diye çalarsın! Ah içli ürperti ve niyaz tavrı ah! Allah’tan en çok istediğimiz şeylerin başına şunu sen koydun:

“Ya Rabbi! CHP ile birlik olmaktan küfür kokusu alan burnu bizden alma!”

Zira müminliğimizin şiarı, CHP ile birlikte olmaktansa, bin kez ölmeyi tercihtedir… Üstadımız’ın devrinde “CHP’Yİ BESLEMENİN, KÜFÜR TESCİLİNE KADAR YOLU VAR!” dediği hakikat, bizim için gündelik politika çikleti değil, ebedî siyaset hassamızın yerinden sökülmez mermer sütunudur!
Mansur Yavaş, “CHP TAŞ DEVRİ”ne sırtından iteklenen BARNİ MOLOZTAŞ… Kökten CHP’li olmayan “Eski Ülkücü” yandaşlarıysa, hem geneleve giden, hem de orada görünmek istemeyen tiplerinkine benzer bir mahcupluk ve “Utangaç CHP dostu” vasıflarıyla 31 Mart seçimlerinin sabahını “Yırtacaz abicim, yırtacaz!” diye sabredip bekleyen simalar… CHP’li BARNİ ile CHP kâr hanesinden, “CHP’lilik üzerime yapışmadan nasıl kâr ederim!” diye düşünen avenesi bekleyedursunlar, yüzlerinden sonra sıra, kalplerinden de imanın sıyrılmasına gelirse ne yapacaklar? İnsan kıvraktır, kıbıldaktır bir yerde, ne yapar, ne eder kıvırır, kıbıldar ayrı husustur ama derin ve gerçek müminin nazarında bu tiplerin serdettiği her şey ebeden şu fonetikle duyulacaktır:

“Yaba yaba duuuu!”