Politika sahasını, hayatın kendisi olarak görmek ve bu manada hayat gayesinin hudutlarını politika sahası hudutlarından geçirmek, Müslümanlık namına devrimizde yaşanan en büyük sapma ve fitnedir. Öyle ki; bu sapma ve fitne ile ortaya çıkan, bilmem kaç yılda bir yapılan ve iktidar ile muhalefeti belirleyen seçimler ekseninde beliren bir güruh karşınıza sık sık geçiyor ve sanki de “Allah ile Şeytan” arasında seçim yapmanızı ister gibi sizden cevap bekliyorlar:

-Hangi partiyi destekliyorsun?

Böylece Müslümanca yaşama gayesini, Müslümanca yaşama ile arasına resmen mesafe koymuş bir sistemin kendi içindeki bir cedeline indirgiyorlar. Hani Müslümanlıkla sadece ilgisi olan A partisini desteklemiyorsanız, sizi anında Müslümanlıkla ilgisi olmayan B partisinin tarafına konumluyorlar. Bu arada da sizi icbar ettikleri şey ne olmuş oluyor? Şu:

-Müslümanlıkla ancak ilgilenmek çapında ilişki kurulabilir!

Oysa bilmiyorlar ki; bizim Müslümanlıkla olan bağımız onunla ilgilenmek çapında değildir, bizim Müslümanlık ile olan bağımız Müslümanlığı hayatın her safhasına hâkim kılmak çapındadır. Ve esasen bu çaptan kopulduğunda da zaten Müslümanlıktan kopulmaktadır…

İşte; politika sahasını, hayatın kendisi olarak gören ve bu manada hayat gayesinin hudutlarını politika sahası hududundan geçirenler, Müslümanlıktan hakiki bağ yönünden kopan ve yeni bağları Kemalizm’e olan Müslümanlardır ve bunlarla ilerleyecek şeyin Müslümanlık olması da muhaldir. Zira bunlar, nihai tarafı, Müslümanlıkla bağı ilgi çapında olan bir partiye kapılanmak suretiyle zaten seçmişler, bu suretle Müslümanlığın tam hâkimiyeti emelinden soyunmuşlar, bu soyunuk halleriyle bir de Müslümanlığın tam hâkimiyeti emelinin önünde engel diye istiflenmişlerdir…

Yani evvela Türkiye’de Müslümanları, Müslümanlığın tam hâkimiyeti emeline döndürmek gibi bir ön davaya sahibiz…

Buna evvela zaten sahiptik ama onu bize, Müslümanlıkla ilgisi olmayan partiler değil, Müslümanlıkla sadece ilgisi olan partiler kaybettirdiler…

Müslümanlık ile ilgisi olmayan partileri Müslümanlar için bir umacı gibi kullanıp, onları Müslümanlık ile sadece ilgisi olan partilerin kucağına doğru kışkışlayanlar, ikili bir ekip çalışmasıyla aslında politikaya indirgenmiş Müslümanlığı, hayatın her sahasında hâkimiyet isteyen hakiki Müslümanlığı durdurmak için kullandılar ve gelinen nokta itibariyle de bunda muvaffak oldular…

Şimdi ortalık, biz ne zaman “İslam davası” desek aklının müzikaline “seçim havası” gelen sarsak Müslümanlarla doludur ve bunların İslam davası nezdinde çıkardığı problemler, aleni İslam düşmanlarınkinden büyüktür…