Kerem Kınık denen ve kifayetince sıtkı sıyırmış adamın başında bulunduğu Kızılay’ın, deprem anında çadır satılmakla başlayan itibarsızlaştırılma vakıası hâlâ taptaze iken, şimdi de şen dul Aile Bakanı Derya Yanık, bahtı değil soyadı yanık endamıyla Afad’ı itibardan sıyırmak noktasında yakıcı bir vesile oluverdi. Şöyle ki; soysal medyada dolaşan ve Ak Parti adayı olarak Yanık’ın siyasî çalışma yürüttüğü Osmaniye’de çekilen bir videoda bir seçim minibüsü var, bu seçim minibüsünün dışı Yanık’ın iri kıyım zatına ait fosforlu bir resim ile kaplıyken, içi de Afad’a ait yardım kolileriyle dolu…

Manzaranın apaçık meali bu görüntülere bakan herkes için şu: Devletin bir yardım kuruluşu olan Afad’a, sağcısı solcusu, dinlisi dinsizi herkes, ihtiyacı olanlara, hele bugünlerde depremzedelere ulaştırılsın diye yardım ederken, bu yardımları Ak Parti oy devşirebilmek için seçim işlerinde kullanıyor! Öyle mi? Öyle! Sorsanız, Afad’ın dağıtamadığı kolileri Ak Parti seçim aracı dağıtıyor! Yer misiniz? Biz yemeyiz! Çünkü yalnız Afad’ı değil ki, devlet senfonyasındaki her enstrümanı Ak Parti, seçimlerde avantaj sağlayabilmek için zaten kullanıyor!

Ama bizim bu husus vesilesiyle gördüğümüz ve göstermek istediğimiz asıl şey şu:

Kemalizm’e haddini bildirmek üzere Müslüman Anadolu desteğiyle idareye gelen Ak Parti, bu süreçte kendisini devlet ile öyle bir özdeşleştirdi, devlet içine habis bir cin olarak sızmış rejimle beraber kendisini öyle bir devlet sanmaya başladı ki; misal, Kemalistler, -olmaz ya!- kalkıp da “Biz değiştik! Bu rejimden bıktık! Onu değişip yerine Şeriat getireceğiz!” dese, Ak Parti bu işe hiddetle karşı çıkıp, mevcut rejimi, kendine ait devletle beraber korumak için şakkadak ikinci bir Kuvay-ı Milliye başlatmak pozuna girer!

Hani devletin duvara asılı postundan bir kıl çekseniz, aynı odadaki şömine başında nargile fokurdatan Ak Parti’den bu aralar “Yandım anam!” diye ses gelir!

Bizden söylemesi; bu kafa, devlet içine kaçmış habis cini çıkarmak bir yana, kurum kurum itibarsızlaştırılmak suretiyle bizzat devleti, içindeki cin ile beraber devirir de, yola çıkılırken koyulan ufuk hedef, ufkun fezaya savrulması sebebiyle hepten güme gider! Pata küte siyasetin kaçınılmaz neticesi zaten bama güme bir vaziyet değil midir? Fikrin, fikirle tanzim edilen vizyonun olmadığı yerde, mukadder, öyledir…