Duyumdu, haber oldu, en son da vakıa… Mevzu şu: Suriye rejimi ile yakınlaşma mevzuunun pastasına en son çileğini Cumhurbaşkanı Erdoğan “Liderler olarak bir araya geleceğiz!” demek suretiyle koymuş, böyle olunca da meseleyi muhalefet cenahı “Hah! Geldin mi dediğimiz yere! Onca kanı niye döktünüz öyleyse, yazık!” gibi beylik bir dedikodu ağzıyla karşılaşmış, iktidar cenahı ise aynı meseleyi kendi kitlesinin dimağına “Devletin menfaati neyi gerektirirse o yapılır!” gibi salaş ve bildik bir hamaset narkozuyla koklatmıştı ya hani… Hah işte; bu hususta taze bir gelişme yaşandı ki, o da, Suriye kasabı Beşer Esed’in, Türkiye muhalefet ve iktidarı arasındaki Suriye çekişmesini bahissiz bir horoz dövüşünden ibaret bırakacak şu açıklamayı yapması:

“Türk askeri birlikleri Suriye’den tamamen çekilecek, Türkiye'nin terör desteği duracak ve Suriye savaştan önceki durumuna dönecek! Erdoğan’la görüşmemin tek olasılığı bunlar! Aksi halde görüşmenin ne anlamı var!”

Hakikatte pençenizle ibibiğini mızrap teli gibi sallayabileceğiniz bir tavuk, lavukluk edip size aslan edasıyla şartlar sunmaya başlamışsa, bu da sizin şimdiye kadar pençenizin hakkını verememekten başka, yer yer tavukluk da etmiş olduğunuzu göstermez mi? 

Bizce gösterir!

Gösterir zira, siz aslanlığınızı tam aktive edebilseydiniz, hiç bu lavuk, tavukluğundan sahte bir aslanlık damıtıp karşınıza şart sunmak üzere geçebilir miydi?