Kanal İstanbul Projesi projektör oldu, Montrö Boğazlar Sözleşmesi’ne yöneldi. Montrö, boğumsuz bir parmak oldu, Ergenekon ve Balyoz artığı 104 amirali dürttü. 104 amiral, adeta rakı koklattırılmak suretiyle cesaretlendirilmiş bir bildiri oldu, ülke gündemini bir mikser gibi çalkaladı…

Mikserin ülke gündeminden evvel, 104 amiralin Fener Orduevi’nde ucuz rakı içe içe sulanmış beyinlerini çalkaladığı bir vasatta, Kanal İstanbul’dan Montrö’ye, Ergenekon ve Balyoz’dan Fetö’ye, rakı-balıktan nutuk-köteğe kadar nice sudan ve kanaldan sebebi aşan ve sadede, bildiri içindeki:

“Atatürk'ün çizdiği çağdaş rotadan uzaklaşmış gösterme çabalarını kınıyoruz!”

Şeklindeki cümleyle gelen, hem Kemalist hem emekli amiraller konçertosuna, bizce en layık karşılık, bir idari yaptırım zurnasından şu şekilde öttürülerek verildi:

“104 amiralin lojman ve koruma hakları iptal edildi…”

Eğer kolpa değilse bu men durumu, beş pula beş dana yedirtecek kadar avantajlı ve beş yıldızlı otel denkliğindeki orduevlerinden de mahrumiyeti getirir ki -getirmeli ki!- ; bu da 104 amirale matuf orta yere yeni bir deyim çıkarır:

“Fener Orduevi’ne ucuz rakıya giderken, evdeki beyaz peynirden olmak!”

Ama işi deyimlere de bırakmamalı, bu ülkede muhtıra kastıyla yellenen her bir kimseyi, azamî kör bir tıpaya muhtar etmeli…