Seni seviyoruz. Ama Emel Sayın’ın sevdiği gibi değil… Seni sayıyoruz… Ama Mustafa Ceceli’nin saydığı gibi değil… Sevgimiz de, saygımız da, davandan, davamızdan mülhem bir esasa taalluk etmekte… Kapında bekleriz. Ama ancak, düşman gadr maksadıyla sana yanaştığında, o da ölümüne bir bekleyişle…

Senden makam, mansıp, menfaat ummak gibi bir küçüklükle asla işimiz olmaz… Ismarlayacağın bir bardak çayda gözümüz varsa, gözümüz çıksın… Allah’ın düşmanlarına düşmanlığın vardır, biliriz. Allah’ın dostlarına dostluğun vardır, biliriz. Bu yüzden düşmanlarına düşman, dostlarına da dostuz…

“Allah içinlik” nedir, bilirsin… Sana nispetimiz ancak “Allah içinlik”e nispet edildikten sonra kuruludur. Dalaşıklık tavrından, Bedir’in, Uhud’un, Niğbolu’nun, Kosova’nın kokusu gelsin isteriz. Sen de istiyorsun, biliriz… Belki kalabalıklar, yaptıkların etrafında kamp kurarlar… Umanlar, bekleyenler, nimetlenmek isteyenler, alkış çalanlar, gösteriş meftunları, şunlar, bunlar… Biz seni; yıkacaklarının cephesinde ölümüne gözlemekteyiz. Canımız, kanımız, malımız bu uğurda feda olsun… İşgal taşeronu CHP’yi ve temsil ettiği mana gecekondusunu yık ve milleti oradan itibaren yeniden inşa et… Bizi CHP’den kurtar… CHP’li vatandaşları da, CHP’den kurtar… Bizi “kurtarıcılar”dan kurtar ve gerçek kurtarıcı ol… Köprüleri yollar, binalar, kuleler, şunlar, bunlar… Gerçek kahramanlığına giden yol salt yapmaktan değil, millet ve vatan hanesini yıkanları da yıkmaktan geçmekte… Anadolunun bir asra yakındır çektiği çilelere yazık olmasın...

Tuğrul Bey’e duhul et, Sultan Kılıçaslan’la kılıç bileyle, Hazreti Fatih’e merbut ol ve hamleni, Orhan Gencebay’a baktıktan sonra değil, bize baktıktan sonra yap… Ve öfkeni, İlyas Salman’a baktıktan sonra değil, Okyanus ötesinin pervasız Firavunlarına baktıktan sonra serdet… Vadelerin tükendiği bir kavşaktan sana bakıyor, cefana üzülüyoruz, fedana seviniyoruz, can ve mal kefaletiyle ardından geliyoruz ve: “Ya ol ki cümleten olalım, ya da ölüm beraber!”

Diyoruz...