“Sen Fatih Sultan Mehmet’in emaneti, Sen Mustafa Kemal Atatürk’ün hayali, sen rahmetli Erbakan hocamızın göz nuru, sen Başbuğ Alpaslan Türkeş’in gururu, Sen Peygamber Efendimizin müjdesisin!”

Hitapta “sen” denilen İstanbul, hitap edilen İstanbullu ve hitap eden de, Ak Parti namına İstanbul’un şehr-i emini olmaya aday kişisi… Herkese gül dalı uzatıp herkesin oyunu almak isteyici sözümona bu uyanık lisan, gerçekte oy değil de, ismi geçenlerin hoşnutluğunu istemeye kalksaydı, bizce ikisi şeddeli olmak üzere üç defa lanete uğrar, bir defa sinkafa maruz kalır, bir defa da takdir edilirdi…

Ah garip memleketim! Biz ne ona, ne buna yanarız!

Sende, senin yaşayanlarından oy isteyenler vesilesiyle yakında fikir namusunun zerresi kalmayacak da, ona yanarız!