Türkiye’de iktidar ile muhalefetin, daha doğrusu tüm iktidarlar ile tüm muhalefetlerin milleti birlikte hercümerce uğratışının deprem mevzuunda görünen en sarih misali şudur: İktidar cenahı, kentsel dönüşüm için hamlede bulunuyor, muhalefet cenahı da bu hamleyi ona “rantsal dönüşüm” diyerek sekteye uğratmaya çalışıyor. İktidar cenahının kentsel dönüşüme gerçekten rantlar bulaştırdığı bu vasatta muhalefet cenahı da bu dönüşüm hamlesine, millet talana uğramasın diye değil de, millet nezdinde iktidar pirim yapmasın diye karşı çıkıyor. Böyle olunca da kentler depreme karşı dönüşemiyor ve olan, iktidar ve muhalefet arasında paspasa dönen millete oluyor…

 Oysa gerçek bir devlette gerçek bir iktidar, kentleri, içinde ağyarın ve dahi kendisinin tek kuruşluk rantı olmadan dönüştürür, bu dönüşüm o kadar sarih ve apaçık vatandaş lehine bir vaziyet arz ederdi ki, buna muhalefet cenahı bile itiraz etmekten imtina eder ve böyle bir ahvalde de milletin bahtına saadetli olmaktan başka şey düşmezdi… Ama milletin bahtına saadetli olmaktan başka her şey düşe geldi, düşüyor, düşecek de! Zira bu ülkede, milleti yaşattıkça yaşadığını hisseden bir devlet-i ebed müddet değil de, rant ekonomisine dayalı bir talan rejimi müessestir!