Parti, zatıyla fikirsiz olunca orta yere çıkardığı bütün vizyonları da, gerçek fikirden mahrumdur, ama eğer millet de fikirden ayrı düşmüşse, böyle bir partinin öne sürdüğü bütün yeni vizyonları, boyanıp boyanıp her defasında pazara yeniymiş gibi çıkarılan bir eşekten farksızdır… Neticede eski eşeğe, yeni eşekmiş gibi müşteri olunur ve eski eşeğin bu pazarda tüccarı kâra kavuşturucu, müşteriyi yârdan yuvarlayıcı hikâyesi de daha çok sürüp gider…

2023 seçimleri arifesinde 20 yıllık iktidarın “Türkiye Yüzyılı” hususunu da böyle görmeli… Mevcut iktidar, yirmi yıldır Türkiye’ye ruh köklerine uygun nasıl bir vizyon çizilebilmiştir ki, yirmi yıl sonra, yeni yüzyılı Türkiye ile kaplama vaatli böyle bir atılıma kalkabiliyor… Ne köprü, ne yol, ne baraj, ne şu, ne bu, madde kalkınmasından neşet bütün hesaplar bir yana, bizzat iktidar başının “Fikirde iktidar olmadık!” itirafıyla da sabit olan mana çöküntüsü, millete yirmi yılda fikirde hiçbir şey verememek ve yirmi yılda milletten hiçbir şeyi iktidar makamına taşıyamamak şeklinde tecelliye gelmişse ve bu ağır ve öldürücü fikirsizlik, başa sonradan gelen bir bela değil de, daha baştan itibaren cana yapışık bir şeyse eğer söyleyin, yirmi yıllık tek başına iktidar edişin sonunda cakası satılan şu “Türkiye Yüzyılı” projesi, yirmi yıl hesaplaması yapılıp icrasına girişilen bir hayat hamlesi midir, yoksa tenhada çabucak boyanıp pazarda bir kez daha yeniymiş gibi satılmak istenen eski eşeğin ta kendisi midir?

Aklımda “Kendisi himmete muhtaç bir dede, kaldı ki gayrıya himmet ede” deyişi, gözüm, yeni rengiyle eski eşeğe biçilen fiyat küpürüne bakıyor ve aynı eşeğin gene müşteri bulabilecek olması ihtimalinden, milletin içerisine düştüğü makûs talihin kesafetini süzüyorum, böylece ne kadar olunabilirse işte o kadar, müteessir oluyorum…

Ey soylu fikir, senden cüda ettiğimiz günden beri, yükseldik sanılan anlarımızda bile kuyulara ne denli düşmüşlükler yaşadığımızı bir bilseydin, afakları yırta yırta da olsa geri dönerdin, bunu da biliyorum!